Valeriano(-di-fueio-de-sàuvi)
Valeriana saliunca
Caprifoliaceae Valerianaceae
Noms en français : Valériane des débris, Valériane à feuille de sauge.
Descripcioun :La valeriano-di-fueio-de-sàuvi trachis dins lis esboudèu e li roucas d'auto mountagno sus cauquié. Fai un meno de couissin que rebalo au sòu. Li fueio soun entiero, fino e un pau plegado. Fai de pichòtis enflourejado de flour, quàsi roujo, qu'embaumon.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 12 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Valeriana
Famiho : Caprifoliaceae
Famiho classico : Valerianaceae
Ordre : Dipsacales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 1,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1800 à 3000 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Esboudèu
- Roucas
- Tepiero roucaiouso
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Valeriana saliunca All., 1785
Grame(-peitina)
Agropyron cristatum subsp. pectinatum
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Chiendent pectiné.
Descripcioun :Aquéu grame, dóu gènre Agropyrum, trachis dins li tepiero seco di cresten venta. Resisto proun à la secaresso. Se recounèis à sis espigo sus dos renguiero (distico) emé d'espigueto à 40°. La lengueto èi courteto e lou limbe de la fueio un pau larg mai enroula. Proun raro, la planto èi marcado sus listo roujo categourìo EN, en dangié.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 0,8 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Agropyron
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Triticeae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 1400 m
Aparado : Noun
Jun à juliet
Liò : Tepiero seco sus cresten
Estànci : Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano-Nord
Ref. sc. : Agropyron cristatum subsp. pectinatum (M.Bieb.) Tzvelev, 1970
(= Triticum pectinatum M.Bieb. )